Godlo Polski

Przedszkole nr 397 „Ziarenko” w Warszawie

Przedszkole nr 397 „Ziarenko”
ul.Komorska 6
04-161 Warszawa

tel/fax: 22 610 69 64

Grupy: 0 "Szafirki", 0a "Konwalie"

Zabawy dla 6 latków

Grupy: 0- "Szafirki", 0a.-."Konwalie"

Zabawy na 26.06.2020

Tak czy nie – zasady bezpiecznych wakacji – pogadanka na temat zasad bezpieczeństwa, rozwijanie myślenia. Rodzic  podaje zdania opisujące różne zachowania podczas wakacji, a dziecko odpowiada „tak” – jeśli zdanie opisuje prawidłowe zachowanie i „nie” – jeśli nieprawidłowe.

Propozycje zdań: Skórę smarujemy kremem z filtrem. Na górskie szlaki wybieramy się w klapkach.

Na wycieczkę łodzią lub kajakiem zakładamy kapok.

Możemy zostawić bagaż bez opieki w dowolnym miejscu.

W czasie burzy chronimy się pod drzewem.

Kąpiemy się tylko na wydzielonych, strzeżonych kąpieliskach?

Odmawiamy, gdy nieznajoma osoba chce nas czymś poczęstować.

W górach chodzimy tylko po wyznaczonych szlakach

W słoneczny dzień nosimy nakrycie głowy.

Do jazdy na rowerze zakładamy kask

W upalne dni pijemy dużo wody.

Wakacyjna krzyżówka – wspólne rozwiązywanie krzyżówki. Rodzic rysuje na kartce krzyżówkę, której rozwiązaniem będzie słowo „Wakacje”, odczytuje kolejne hasła. Przykładowe hasła: 1. Ptak, którego można spotkać na plaży. (mewa) 2. Śpimy w nim na biwaku. (namiot) 3. Zakładasz go, gdy chcesz popływać kajakiem. (kapok) 4. Robisz z niego babki. (piasek) 5. Zobaczysz go na plecach każdego podróżnika. (plecak) 6. Pływają po nim żaglówki. (jezioro) 7. Zobaczysz je na morzu, gdy wieje wiatr. (fale)

„ Lato, lato czeka” – posłuchajcie z rodzicami piosenki

https://www.youtube.com/watch?v=hPfioB70WC0

Kartka z wakacji – projektowanie pocztówki.

Życzymy spokojnych i udanych wakacji !


Zabawy na 25.06.2020

 Kolorowe rytmy – zabawa matematyczna doskonaląca spostrzegawczość i myślenie. Rodzic układa na dywanie rytm, korzystając ze sportowych akcesoriów (szarf, woreczków i krążków). Przykład: zielony krążek, dwie żółte szarfy, trzy zielone woreczki i znów zielony krążek, dwie żółte szarfy, trzy zielone woreczki. Zadaniem dziecka jest odtworzenie obok tego samego rytmu ale ze zmianą kolorów. Zasady zmiany kolorów rodzic przedstawia na kartce w postaci kolorowych kółek i strzałek, np. żółty niebieski; zielony czerwony; niebieski  czerwony; czerwony żółty

Losowanie – kodowanie – zabawa matematyczna kształtująca myślenie logiczne. Rodzic  przygotowuje cztery pojemniki, do każdego wkłada karteczki w liczbie większej niż liczba dzieci w grupie. W pierwszym pojemniku są kartki z cyframi od 1 do 9, w drugim z kolorami (w kolorach dostępnych kredek), w trzecim – z kształtami (kwadrat, prostokąt, trójkąt, koło, trapez, elipsa), w czwartym – ze strzałkami oznaczającymi wielkość (mała, duża). Dziecko podchodzi do pojemników, wybiera z każdego po jednej kartce, przerysowuje symbole w górnej części swojej kartki, oddziela rysunki kreską i rysuje pod spodem figury, które są zgodne z zakodowanym w symbolach opisem. Po skończeniu pracy dziecko odnosi karteczki do odpowiednich pojemników, nauczyciel miesza je i uczestnik zabawy wybiera nowy zestaw symboli

 Zapamiętaj ten rytm – zabawa matematyczna, doskonalenie umiejętności tworzenia i przekształcania rytmów oraz kodowania. Dziecko rozkłada 20 szarf w dużym kręgu, tak żeby można było przejść z jednej szarfy do drugiej i w niej stanąć. Układ szarf powinien odzwierciedlać rytm kolorystyczny: czerwona, zielona, żółta, niebieska. Gdy koło z szarf jest gotowe, rodzic ustala z dziećmi zasady, np. w czerwonej szarfie robimy trzy przysiady, w zielonej – trzy razy podskakujemy, w żółtej – trzy razy klaszczemy, w niebieskiej – robimy obrót.

 Co jest w środku? – zajęcie ćwiczące koncentrację uwagi i skupienie, rozpoznawanie przedmiotu dotykiem. Dziecko wkłada rękę do worka przez wąski otwór i próbuje odgadnąć, co w nim jest. Gdy odgadnie. W worku może być drobny przedmiot związany ze sportem: piłka pingpongowa, okulary do pływania, lotka do gry w badmintona, gwizdek. Kiedy woreczek wróci do nauczyciela, dzieci podają nazwę przedmiotu, który rozpoznały


Zabawy na 24.06.2020

Kolorowa piłka – rysowanie kredkami. Dziecko samodzielnie szuka w pokoju okrągłych przedmiotów, które można obrysować na kartce. Sprawdza, czy dany przedmiot mieści się na kartce, czy nie jest za duży. Narysowane koło ozdabia różnymi wzorami i szlaczkami. Na koniec liczy, ile kolorów jest na każdej narysowanej piłce. Środki dydaktyczne: kartka, kredki, okrągłe przedmioty

Co to za piłka? – porównywanie wyglądu, wielkości i ciężaru piłek. Rodzic zwraca uwagę, że do różnych sportów potrzebne są piłki. Piłki te różnią się wielkością, ciężarem, materiałem, z którego są zrobione, a nawet kształtem, bo nie wszystkie są okrągłe. Rodzic w miarę możliwości prezentuje różnego rodzaju piłki, a dziecko próbują odgadnąć, w którym sporcie są wykorzystywane. Piłki mogą być do: koszykówki, piłki nożnej, tenisa ziemnego, tenisa stołowego, siatkówki, squasha, rugby, baseballu, golfa, piłki ręcznej. Dziecko ogląda piłki i opisują ich cechy, porównują ich wielkość, ciężar i wygląd. Środki dydaktyczne: piłki do różnych dyscyplin sportowych

 Jedzie rowerek – zabawa ruchowa wzmacniająca mięśnie brzucha.

Moja flaga – rysowanie z wykorzystaniem szablonów. Dziecko dostaje połówki kartek z bloku i szablony figur geometrycznych lub klocki. Odrysowuje ołówkiem figury, komponuję z nich dowolne wzory, tworząc własne flagi na olimpiadę. Każdą figurę rysują po śladzie flamastrem i ozdabiają różnymi szlaczkami. Krótszy bok kartki trzeba posmarować klejem i nawinąć na patyczek od szaszłyka.

 

Sporty zespołowe – pogadanka połączona z zabawą konstrukcyjną i ćwiczeniami oddechowymi. Rodzic rozmawia z dzieckiem o sportach zespołowych, które zna. Pyta, co jest w tych sportach ważne (zasady, współpraca, dążenie do wspólnego celu, wspieranie się, gra fair, umiejętności, talent) oraz który z nich najbardziej  się podoba i dlaczego. Można też spytać, kim jest kibic i jakie ma znaczenie udział kibiców w meczach i innych zawodach.


Zabawy na 23.06.2020

  1. Żabka i żaba – rozmowa zainspirowana wierszem A. Frączek pt. „Żaba i żabka”.

Żaba i żabka

Krąży żaba po basenie

Denerwuje się szalenie,

Bo dżentelmen w czepku w kratkę

Chlapie CHLAP! Trenując żabkę,

Pani w ciasnym kostiumiku

Rusza się jak struś w kurniku,

Szkrab w brodziku dziko hopsa..

To nie żabka to styl mopsa!

Krąży żaba po basenie,

Denerwuje się szalenie,

Oburzenia nie ukrywa:

- Kto tych ludzi uczył pływać?!

Róbcie tak jak ja! No, gazem!

- Może jednak innym razem

Wysłuchamy Pani rad…

- W słowo jej ratownik wpadł.

- Dzisiaj bowiem, droga Pani,

Strój ma pani.. hm,,do bani.

Żaba się zdziwiła tak,

Że aż wyjąkała: Kwak…?

Więc ratownik jej tłumaczy:

- Niechże Pani zerknąć raczy,

Wokół pływa ludzi setka…

Tylko pani jest bez czepka!

- Właśnie, właśnie – rzekł ktoś z tłumu.

- I co gorsza bez kostiumu!

 

Rozmowa z dziećmi o treści wiersza. Pytania pomocnicze: Dlaczego żaba była oburzona? Kto zwrócił uwagę żabie? Czego żaba nie założyła? Można w tym miejscu opowiedzieć o zasadach panujących na basenie. Rozmowa o stylu pływackim zwanym żabką.

  1. Zielona żabka z origami – przygotujcie kilka zielonych kółek, zastanówcie się w jaki sposób ułożyć je, aby powstała żaba. Może uda wam się zrobić żabkę skaczącą? Powodzenia

 https://youtu.be/Vlb2udqPx-M

  1. Ząb – dąb – zabawa ćwicząca słuch fonetyczny. Rodzic wymienia wyrazy  z literą „ą”, zadaniem dziecka jest określić na którym miejscu słyszy głoskę.

Pąk, mąka, trąba, gąska, bąk, drąg, prąd, pamiątka, kurczątko.

 

  1. Skoki w dal – zabawa ruchowa. Dziecko wybiera w mieszkaniu najlepsze miejsce do skoków. Oznacza miejsce wybicia, skaczą w dal z zaznaczonego miejsca, a następnie mierzą długość skoku za pomocą stóp.

Zabawy na 22.06.2020

Wdech i wydech – ćwiczenia oddechowe. Dziecko głęboko wdychają powietrze nosem, rozkładając ręce na boki i przesuwają je do tyłu. Zatrzymują powietrze na kilka sekund i wydychają, robiąc skłon, pozwalając przez chwilę zwisać rękom bezwładnie. Ćwiczenie powtarzamy trzy razy.

Sportowe czasopisma – oglądanie czasopism o tematyce sportowej. Dziecko ogląda ilustracje, wyszukują nazwy dyscyplin sportowych, opisują zdjęcia ze zwróceniem uwagi na stroje sportowców i ich sprzęt. Dzieli się swoimi spostrzeżeniami. Szuka informacji na temat nieznanych im dyscyplin.

Jakie sporty znamy? – rozmowa kierowana. Rodzic kładzie przed sobą piłkę, okulary lub maskę do pływania i skakankę lub jakikolwiek inny przedmiot związany ze sportem i pyta dzieci, co te przedmioty mają ze sobą wspólnego. Rodzic  inspiruje dziecko do spontanicznych wypowiedzi o sporcie: jakie zna sporty, które z nich uprawia, które chciałoby uprawiać, które dyscypliny lubi i dlaczego, czy uprawianie sportu jest łatwe, co jest potrzebne do uprawiania sportu, czy człowiek odnosi jakiekolwiek korzyści z uprawiania sportu, czy uprawianie sportu może być niebezpieczne albo niezdrowe. Dziecko dziel się swoimi doświadczeniami, opowiadają o sportach, które uprawia, oglądają w telewizji. Rodzic podkreśla, jak ważny dla zdrowia jest ruch w każdym wieku.

Dyscypliny sportowe – zabawa pantomimiczna. Rodzic przygotowuje karteczki z nazwami sportów. Dziecko losuje karteczkę, odczytuje nazwę i pokazuje daną dyscyplinę sportową za pomocą ruchu i gestów. Pozostali uczestnicy zabawy próbują odgadnąć jej nazwę. Jeśli to możliwe – rodzic prezentuje zdjęcia lub nagrania związane z tą dyscypliną. Przykłady dyscyplin: kolarstwo, tenis, piłka nożna, koszykówka, siatkówka, jeździectwo, kulturystyka, łucznictwo, pływanie, karate, łyżwiarstwo, skok w dal, skok wzwyż, rzut dyskiem, bieg, szermierka, hokej, wioślarstwo.

Sport to zdrowie – film edukacyjny

https://www.youtube.com/watch?v=jgJOS26G1wY


Zabawy na 19.06.2020

„Letnie krajobrazy” – dziecko wspólnie z rodzicem ogląda  zdjęcia przedstawiające różne letnie krajobrazy. R. krótko rozmawia z dzieckiem na temat zdjęć – podaje nazwę środowiska przyrodniczego i krajobrazu (np. morski, górski, las, łąka, jezioro, rzeka). Następnie proponuje dziecku namalowanie farbami akwarelowymi letniego pejzażu.

 https://www.youtube.com/watch?v=jsCsR-SbPFs     

 Dziecko zamyka oczy i przy nagraniu Lato A. Vivaldiego wyobraża sobie krajobraz, jaki chciałyby namalować. Wspólnie przypominają technikę malowania akwarelami. R. zachęca dziecko do tworzenia nowych barw przez mieszanie kolorów, tak jak robią to malarze.

 • zdjęcia przedstawiające różne letnie krajobrazy, akwarele, pędzle, farby.

•  Letnie przeboje  – Taniec twórczy. R. zachęca dziecko do swobodnej interpretacji.

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych

 1. „Leżenie na piasku” – odtwarzanie figur geometrycznych. Dziecko biega w różnych kierunkach. Gdy R. powie np. Trójkąt dziecko rysuje  trójkąt w powietrzu Na słowo: Kwadrat rysuje nogą kształt kwadratu. Zabawę należy powtórzyć kilka razy .

2. „Plażowanie” – dziecko stawia stopę na woreczku gimnastycznym. Na dany sygnał podnosi woreczek palcami stopy. Ćwiczenie wykonują raz jedną, raz drugą nogą. Następnie w siadzie prostym podpartym przekłada palcami prawej stopy woreczek leżący przy lewej stopie i na odwrót. Na koniec rzuca woreczkiem do celu – dużego pojemnika.

3. „Orzeźwienie” – R. rozdaje dziecku pustą butelkę plastikową. Dziecko w siadzie klęcznym kładzie butelkę przed kolanami, dłonie na butelce – odsuwa butelkę szybkim ruchem w przód i przysuwa do kolan. Potem w leżeniu przodem zgina ręce w łokciach, dłonie trzyma na ziemi przy barkach, butelkę stawia w małej odległości od twarzy. Robi głęboki wdech nosem i silny wydech ustami w stronę butelki. Powtarza ćwiczenie kilkakrotnie, starając się silnym wydechem przewrócić butelkę. Następnie w leżeniu przodem trzymaj butelkę w jednej ręce i przekazują ją ruchem okrężnym z ręki do ręki przed twarzą i za plecami w jednym i w drugim kierunku (ręce cały czas proste w łokciach). Na koniec w leżeniu tyłem trzyma oburącz butelkę za głową. Butelka leży poziomo. Podnosi nogi i ręce i stara się dotknąć stopami butelkę, po czym wraca do pozycji wyjściowej. • plastikowa butelka

 4.  „Pokrzywa” –R rzuca piłkę  do  dziecka, wymieniając nazwy warzyw, owoców, krzewów. Na słowo „pokrzywa” nie można złapać piłki. Zmiana ról. Kto się pomyli, robi trzy pajacyki.


Zabawy na 18.06.2020

Pogoda – wysłuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.

Pogoda Bożena Forma

Adaś ciągle spogląda w okno. Dzisiaj z grupą przedszkolaków jedzie na wycieczkę. Ale co z tą pogodą? Czy wycieczka się uda? Mają jechać bryczką i grać w piłkę. – Mamusiu, nie widać słońca. po niebie płyną ciemne chmury – chłopiec ze smutkiem spogląda w okno.  – Może zabiorę grubszą kurtkę, a może wyciągnę z plecaka krótkie spodnie, pewnie ich nie założę – coraz bardziej denerwuje się Adaś. – Nie martw się, popatrz, termometr wskazuje wysoką temperaturę – tłumaczy mama.  – Jest ciepło, chociaż trochę parno. Włączymy telewizor i zaraz dowiemy się, jaka będzie pogoda – na ekranie pojawiła się mapa Polski. – Mieszkamy tutaj, gdzie widać słońce zza chmur – tłumaczy Adasiowi mama. – Wprawdzie widać czasami padający deszcz, jednak to tylko przelotne opady. Adaś wpatruje się w mapę pogody. – Trochę podobna do naszego kalendarza pogody. Codziennie wspólnie z panią zaznaczamy na nim pogodę, jaką zaobserwowaliśmy w drodze do przedszkola. Wybieramy chmurki, krople deszczu, ugięte na wietrze drzewa. Zegar wybija ósmą godzinę. – Na nas już czas – mama z Adasiem idą do przedszkola. – Będzie wspaniale, zobaczysz. Przebierz się w krótkie spodenki, jest coraz cieplej.  Pogoda dopisała. Chociaż było pochmurno, nie spadła ani jedna kropla deszczu. Były spacer nad jezioro, przejazd bryczką i oczywiście gra w piłkę. Dzieci wróciły bardzo zadowolone, chociaż trochę zmęczone.

Po przeczytaniu opowiadania R. zadaje dziecku pytania:

Gdzie wybierał się Adaś?

Dlaczego chłopiec był zmartwiony?

Jaką pogodę wskazywała prognoza w telewizji?

Jaka pogoda była na wycieczce?

„Zjawiska atmosferyczne” –

 R. rozmawia z dzieckiem o zjawiskach atmosferycznych charakterystycznych dla poszczególnych pór roku. Pyta: Czym różni się lato od innych pór roku? Co dzieci robią w lecie, jaki to dla nich czas?

 Na spacerze R  zachęca  dziecko do obserwacji przyrody, starając się dostrzec wpływ pogody na jej stan.

R. zwraca uwagę na ubieranie się stosownie do warunków atmosferycznych.

„Prezenter pogody” – zabawa parateatralna.

Dziecko stoi przed mapą i zapowiadają pogodę (R. zwraca uwagę na stosowanie czasu przyszłego). • mapa Polski


Zabawy na 17.06.2020

„Barwy tęczy” – zabawa ruchowa doskonaląca płynność ruchów w przestrzeni. 

https://www.youtube.com/watch?v=LmBK0xFkhH4

Dziecko do piosenki Tęcza cza, cza, cza wykonuje improwizacje ruchowe z użyciem wstążek.

Tęcza cza, cza, cza sł. Anna Bernat, muz. Aleksander Pałac

 

Koleżanko, kolego popatrz czasem na niebo.

Czasem zdarzyć się może, cud, zjawisko w kolorze.

Ref.:  Tęcza, tęcza cza, cza, cza, czarodziejska wstążka ta.

Wiąże niebo z ziemią, o, jaki kolorowy splot.

Tęcza, tęcza cza, cza, cza, czarodziejska wstążka ta.

Przez tę tęczę cały świat kolorowy uśmiech ma.

Narysuję tę tęczę  i na zawsze ci wręczę.

By ci było tęczowo, tęczę noś kolorową.

Ref.: Tęcza, tęcza cza, cza, cza…

Śpiewaj z nami o tęczy, Kiedy nuda cię dręczy.

 W domu, w szkole, po burzy Tęcza minę rozchmurzy.

Ref.: Tęcza, tęcza cza, cza, cza…

Po zakończeniu piosenki dziecko układa na podłodze tęczę z kolorowych pasków bibuły lub wstążek, zgodnie z kolejnością występowania kolorów.

Aby pomóc dziecku w tym zadaniu, R. może przyczepić na tablicy zdjęcie tęczy. R. podsumowuje zabawę, prosząc dziecko o wymienienie kolejno nazw kolorów, które tworzą tęczę.

Zabawę to można przeprowadzić w języku obcym, np. angielskim (tęcza – rainbow, czerwony – red, pomarańczowy – orange, żółty – yellow, zielony – green, niebieski – blue, granatowy – dark blue, fioletowy – violet).

•  wstążki lub paski bibuły w kolorach tęczy, zdjęcie tęczy

„Zapamiętaj kolory” – zabawa językowa.

 R. prosi dziecko o przypomnienie nazw kolorów, które tworzą tęczą w odpowiedniej kolejności. Zachęca dziecko do tego, by tworzyły zdania, które ułatwią zapamiętanie kolejności kolorów tęczy (pierwsze głoski kolejnych słów odpowiadają pierwszym głoskom nazw kolorów tęczy). 

Zabawy badawcze – R, zaprasza dziecko do zrobienia tęczy.

1. „Tęcza w wodzie” – dziecko nalewa wody do miski i wkłada do środka lusterko tak, by opierało się o ściankę. Kieruje snop światła latarki na część tafli znajdującej się pod wodą. Na kartce trzymanej za latarką obserwują tęczę.

2. „Jak sprowadzić tęczę?” – dziecko kładzie na stole kartkę papieru, w odległości około 10 cm nad papierem trzyma szklankę z wodą. Po chwili na stole powinna pojawić się tęcza.

 R. pyta dziecko: Jak myślisz skąd się wzięła tęcza? Dziecko próbuje wnioskować, po czym R. wyjaśnia, że wiązka światła białego odbija się od lustra. Gdy wychodzi z wody, załamuje się. Tęcza powstaje na skutek załamania i odbicia światła słonecznego w kroplach wody. Widzimy ją w postaci barwnego łuku na tle chmur deszczowych lub po deszczu. Powstaje także we mgle wodnej przy wodospadach i fontannach. Znika, kiedy wszystkie krople wody opadną lub wyparują.

• lusterka, miseczki z wodą, latarki, kartki A4, szklanki z wodą

„ Jak powstaje tęcza?” – film edukacyjny

https://www.youtube.com/watch?v=qigLVHVd5j0

„Tęcza” – praca plastyczna.

Dziecko maluje tęczę na dużych arkuszach papieru za pomocą gąbek, wycina elementy z papieru kolorowego i naklejają pod tęczą, tworząc dowolny krajobraz. • gąbki, kolorowy papier, nożyczki, klej.


Zabawy na 16.06.2020

Burza –słuchanie wiersza zagadki Marcina Przewoźniaka.

Burza Marcin Przewoźniak

Co się dzieje tam u góry?

Wielką wojnę toczą chmury?

Wciąż na siebie nacierają I strzelają, i błyskają?

Co się tam na górze dzieje?

Że się nam na głowy leje?

Od błyskawic niebo trzeszczy,

A nam w butach chlupie deszczyk.

Ciemne niebo dudni, świeci…

Co się dzieje tam na górze?

Wiedzą to na pewno dzieci: Oglądamy groźną… (burzę).

Po przeczytaniu zagadki R. prosi dziecko, aby nazwało dźwięki, które w niej opisano. Następnie prowadzi rozmowę:

Jak należy się zachować w czasie burzy? Dziecko formułuje swoje przypuszczenia lub dzieli się swoją wiedzą. Następnie R. podsumowuje zdobyte informacje.

Podczas burzy: – należy unikać wysokich obiektów; – nie wolno przebywać w wodzie ani na odkrytym terenie, chować się pod drzewami; – należy unikać metalowych przedmiotów i nie przebywać w ich pobliżu; – nie wolno rozmawiać przez telefon komórkowy.

„Kapie, pada, leje” – szukanie wyrazów mówiących o tym, co robi deszcz: kapie, pada, leje, mży, kropi, siąpi. Kojarzenie dźwięków: – uderzenia palcami w bębenek – kapie, kropi, – przesuwanie palcami po bębenku – siąpi, mży, – uderzanie pałeczką – pada, – mocne uderzanie pałeczką – leje. Ilustrowanie rodzaju deszczu ciałem: – mżawka – pocieranie dłońmi o uda, – silniejszy deszcz – klepanie dłońmi w uda, – ulewa – tupanie nogami. • bębenek •

„Skąd się bierze burza?” – eksperyment.

R. proponuje dziecku przeprowadzenie doświadczenia, do którego będą potrzebne: szklanka, blaszane denko (pokrywka puszki), balonik, kawałek wełnianej tkaniny.

1. Na suchej szklance umieszczamy blaszane denko,

2. Nadmuchujemy balonik,

3. Pocieramy energicznie balonik wełnianą szmatką i kładziemy go na denku,

4. Zbliżamy palec do brzegu blachy.

Po zakończeniu eksperymentu  R. pyta dziecko: Co zauważyło? (przepływ prądu) Jak to wytłumaczyć? (W wyniku pocierania balonika wytworzyły się ładunki elektryczne – prąd, i przeskoczyła iskra, którą można porównać do małej błyskawicy

 • szklanka, blaszane denko (pokrywka puszki), balonik, kawałek wełnianej tkaniny

„Burza” – przypomnienie poznanych wiadomości o burzy. R. pyta dziecko: – Jak należy zachować się podczas burzy, gdy jesteśmy w domu? (pozamykać okna, wyłączyć: telewizor, komputer, radio, nie rozmawiać przez telefon, ponieważ uderzenie pioruna w urządzenie elektryczne lub telekomunikacyjne może spowodować porażenie) – Co należy zrobić, gdy burza zaskoczy nas poza domem? (schronić się w bezpiecznym miejscu, w budynku, w jaskini, w aucie itp.) – Co chroni budynki przed uderzeniem pioruna? (piorunochron) – Czego należy unikać podczas burzy? (nie wolno chować się pod drzewami, nie wolno stać w wodzie itp.)

„ Odgłosy natury” – film edukacyjny

https://www.youtube.com/watch?v=JwbMnvfN2y8


Zabawy na 15.06.2020

Po łące biega lato – słuchanie piosenki i rozmowa na temat jego treści.

R. zaprasza dziecko do rozmowy: 

Jaką mamy porę roku? 

Jakie zmiany nastąpiły w przyrodzie? 

Czy wiesz, jakie zmiany zachodzą latem w parku, lesie i na polu?

Posłuchaj uważnie piosenki i zastanówcie się, w jakim miejscu – zgodnie z piosenką – można spotkać lato.

Po łące biega lato sł. B. Lewandowska, muz. K. Kwiatkowska

https://www.youtube.com/watch?v=sxr97u9cR8U

Po wysłuchaniu piosenki R. prosi dzieci o opowiedzenie, gdzie można spotkać lato. Następnie R.  zaprasza dziecko, aby powtarzało tekst piosenki wers po wersie i ilustrowało ruchem jego treść. R. podsuwa propozycje tych gestów. Dziecko próbuje śpiewać piosenkę.

 • „Lato czarodziej” –  zabawa muzyczno - ruchowa

 Dziecko porusza się po pokoju zgodnie z charakterem nagrania: marsz, bieg, podskok. R  wyłącza muzykę w tym momencie  mówi, w co ma zamienić się dziecko, np.: Samolot!, Żaba!, Wąż!, Piłka!. Dziecko stara się odzwierciedlić to ruchem.

 „Obrazy lata” – ćwiczenie spostrzegawczości, logicznego myślenie.

R. kładzie na stoliku różne obrazki, a dziecko wyszukuje wśród nich te, które kojarzą się z latem, np. motyle, słońce, muszla, morze, wiaderko i łopatka, rower, leżak, maliny, truskawki, , jagody, maliny.  kwiaty, zieleń, biedronka, okulary, wiśnie. Następnie wybiera jeden obrazek i podpisuje go słowem „lato”. Nie ma tu jednej właściwej odpowiedzi. Jeśli dziecko potrafi uzasadnić swój wybór – każda odpowiedź jest właściwa.

• obrazki  kojarzące się z latem 


Zabawy na 10.06.2020

  • Zegarmistrz – ćwiczenia percepcji słuchowej. Dziecko wypowiada się na temat zawodu zegarmistrza, mówi dlaczego potrzebne są zegarki. Rodzic wyjaśnia, że zawód zegarmistrza był popularny dawniej, kiedy używane były zegary i zegarki mechaniczne. Dzisiaj zegarmistrzów jest niewielu. Rodzic pokazuje dziecku budzik, nakręca go tak, aby mogły usłyszeć jego dźwięk. Po zapoznaniu z zegarkiem rodzic nakręca budzik i chowa go w jakimiś miejscu w mieszkaniu, zadaniem dziecka jest odnalezienie go po dźwięku. 
  • Gdy zawody wybieramy, długo się zastanawiamy – wprowadzenie wiadomości na temat rodzajów zawodów
    Praca leśniczego Leśniczy często chodzi po lesie.

Zawsze zwierzętom swą pomoc niesie.

Zna każdą ścieżkę krzewy i drzewa,

rozpozna ptaka, który zaśpiewa.

Można go nazwać strażnikiem lasu.

Spędza w nim dużo swojego czasu.

Razem z gajowym sprawdza, jak drwale,

ścinają w lesie drzewa wytrwale.

Rozumie, o czym las ciągle śpiewa.

Patrzy, jak tańczą liście na drzewach.

Powtarza głośno – szanuj przyrodę

ja ci w tym zawsze chętnie pomogę.

Bożena Forma

Dzieci omawiają treść wiersza ze szczególnym uwzględnieniem zawodów wymienionych w wierszu, czynności związanych z tymi zawodami oraz środowiska przyrodniczego. Nauczyciel przekazuje dzieciom informacje na temat istnienia różnych grup zawodów różniących się środowiskiem pracy i jej specyfiką, wykorzystywanymi narzędziami, typowymi czynnościami.

  • ƒ Zawodowy zawrót głowy – zabawy graficzne. Dziecko otrzymuje kartkę A3 podzieloną liniami na tyle pól, ile zawodów weźmie udział w zabawie, i kładzie ją na stoliku. Zabawa polega na wykonaniu ilustracji ruchowej i graficznej różnych zawodów.
  • Jestem ratownikiem – rozmowa na temat zawodu ratownika, przypomnienie numerów alarmowych i zasad udzielania pierwszej pomocy.

https://www.youtube.com/watch?v=5i6ngsLmULo


Zabawy na 09.06.2020

  • Mierzy w szerz, mierzy wzdłuż i sukienkę szyje już – zabawy z centymetrem krawieckim. Rodzic pokazuje dziecku centymetr krawiecki. Dziecko wypowiada się, do czego służy, jak masz w pasie 40 cm, masz w biodrach 50 cm, itd. Po zmierzeniu następuje zamiana ról – dziecko mierzy rodzica. Po skończonym mierzeniu można posprawdzać ile długości mają wybrane elementy np. stoli, szafka.
  • W pracowni krawcowej – co robi krawcowa, ćwiczenia słownikowe oparte na prawidłowym stosowaniu czasowników.Rodzic wypowiada głoskami wyrazy, a zadaniem dziecka jest odnaleźć wśród rozłożonych przedmiotów te, których nazwę wypowiada: n-o-ż-y-cz-k-i, c-e-n-t-y-m-e-t-r, ż-e-l-a-z-k-o, i-g-ł-a. Kiedy dziecko rozpozna przedmiot podchodzi do obrazka i wkłada go do obręczy.  Wkładając przedmiot do obręczy wymienia czynności jakie można wykonać korzystając z tego przedmiotu, np. nożyczkami wycinać, ciąć; centymetrem mierzyć, żelazkiem prasować. Dziecko na podstawie zgromadzonych przedmiotów wnioskuje, kto pracuje takimi narzędziami.
  •  Jak powstają ubrania? – film edukacyjny

https://www.youtube.com/watch?v=tdUTMUFgVGQ

  • Szycie literek – układanie wzorów liter z nici i igły, pisanie liter po śladzie w liniaturze. Dziecko otrzymuje kawałek nici oraz dużą grubą igłę. Przypominamy o zasadach bezpiecznego posługiwania się igłą. Rodzi pokazuje wybraną drukowana literkę. Zadaniem dziecka jest ułożenie z nitki i igły litery pisanej, np. litery t – laseczka z nitki, kreseczka z igły.
  • Jak projektant projektuje, tak modelka pokazuje – projektowanie strojów. Rodzi pokazuje strony z gazet z ilustracjami ubrań, katalogi mody, wydruki ze sklepów wysyłkowych itp. oraz nożyczki i kartki z bloku rysunkowego. Rozmawia z dzieckiem na temat zawodu projektanta mody, wyjaśnia, na czym polega jego praca. Zapraszamy dziecko do zabawy w projektantów. Jego zadaniem będzie wybrać i wyciąć z przygotowanych ilustracji elementy strojów i zaprojektować własną kreację damską lub męską, a następnie przykleić swój projekt na kartce z bloku. Brakujące elementy, np. dłonie postaci czy głowę, można dorysować lub również wyciąć z gotowych ilustracji.

Zabawy  na 08.06.2020

  • Bajkowa fryzura – zabawy twórcze. Dziecko wypowiada się na temat własnych doświadczeń związanych z wizytą u fryzjera. Mówi, kim jest fryzjer, na czym polega jego praca. Rodzic pokazuje dziecku różne akcesoria (np.: grzebień, szampon, młotek, szczotkę do czesania, nożyczki, metr krawiecki, chochlę), a jego zadaniem jest określić, czy fryzjer używa ich do wykonywania swoich czynności. Rodzic zaprasza do zabawy w bajkowe fryzury.  Do tego zadania potrzebujecie dużej kartki papieru, rękawiczki jednorazowe, grzebień, skrawki materiału. Zadaniem dziecka jest narysowanie bajkowej fryzury za pomocą grzebienia, zachęcamy do kreatywności dziecka.
  • „ Wszyscy dla wszystkich” – wysłuchane wiersza J.Tuwima. Dziecko odpowiada na pytania, o kim, o czym był wiersz, formułują wnioski wynikające z puenty wiersza o równej ważności wszystkich zawodów. Wspólnie z rodzicem prowadzi  dyskusję wyjaśniającą pojęcie „zawód” rozumiane jako praca, jaką wykonują dorośli i za którą otrzymują wynagrodzenie.

Wszyscy dla wszystkich

Murarz domy buduje,
Krawiec szyje ubrania,
Ale gdzieżby co uszył,
Gdyby nie miał mieszkania?

A i murarz by przecie
Na robotę nie ruszył,
Gdyby krawiec mu spodni
I fartucha nie uszył.

Piekarz musi mieć buty,
Więc do szewca iść trzeba,
No, a gdyby nie piekarz,
Toby szewc nie miał chleba.

Tak dla wspólnej korzyści
I dla dobra wspólnego
Wszyscy muszą pracować,
Mój maleńki kolego.

  • Kelner – zabawa ruchowa – do tego zadania potrzebujecie talerza/ tacy. Dziecko maszeruje po pokoju z taca w ręku. Na sygnał stop zadaniem dziecka jest się zatrzymanie w takim sposób by taca nie spadła. Można utrudnić zadanie i na tace postawić jakiś przedmiot.
  • „ Zawody „ – gra edukacyjna

https://www.buliba.pl/nasze-gry/gry-na-spostrzegawczosc/kamienica.html

  • Co robi kucharz? – zabawy muzyczno-rytmiczne. Rodzic pokazuje pantomimicznie czynności charakterystyczne dla zawodu kucharza, np. wlewa wodę do garnka, kroi, miesza, próbuje itp. Zadaniem dziecka jest odgadnąć, o jaki zawód chodzi. Wypowiada się, gdzie możemy spotkać kucharza (np. w przedszkolnej kuchni, w restauracji, w hotelu.  Rodzic mówi: Teraz zamienimy się w kucharzy, będziemy gotować zupę jarzynową. Na dywanie układa obręcz, która będzie grała rolę garnka. Obok leżą sylwety warzyw. Dziecko stoi na obwodzie koła. Rodzic recytuje wierszyk „Kolorowa zupa jarzynowa”.

W kuchni dzisiaj zamieszanie, smacznej zupy gotowanie.

Brokuł, cebula, burak, papryka, w dużym garnku szybko znika.

I między ziarenka fasoli, ogórek zielony też się gramoli.

Jak się warzywa tam spotkają, swoje smaki wmieszają.

Tak powstaje bardzo zdrowa, pyszna zupa jarzynowa.

Dziecko wykłada do obręczy koła te obrazki warzyw które usłyszało w wyliczance. Na sam koniec bierze drewnianą łyżkę i „ miesza” zupę.

Następnie rodzic ponownie recytuje wiersz „Kolorowa zupa jarzynowa” Ewy Matejczyk, a dziecko ilustrują go odgłosami perkusyjnymi zgodnie z rytmem wyrazowym.

„ W kuchni dzisiaj zamieszanie, smacznej zupy gotowanie. grają wszystkie instrumenty Brokuł, cebula, burak, papryka, w dużym garnku szybko znika. grają garnki

I między ziarenka fasoli, ogórek zielony też się gramoli. grają sitka

Jak się warzywa tam spotkają, swoje smaki wmieszają. grają łyżki

Tak powstaje bardzo zdrowa, pyszna zupa jarzynowa. grają wszystkie instrumenty


Zabawy na 05.06.2020

Wszystkie dzieci nasze są” – rozmowa z dzieckiem . Rodzic pyta dziecko:
− Jakie są dzieci na całym świecie?
− Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?
− Co najbardziej dzieci lubią robić?

Dzieci na ziemi" - słuchanie wiersza A. Widowskiej
Na kuli ziemskiej bawią się dzieci,
cieplutkie słonko dla nich wciąż świeci,
a księżyc mruga oczkiem na niebie
do wszystkich ludzi, również do ciebie.
Zulu z Afryki chodzi po drzewach,
a Chinka Inka jak ptaszek śpiewa.
Eskimos Bubu gra w piłkę z foką,
na słoniu jeździ Hindus Namoko.
Dzieci się różnią kolorem skóry,
jednak są dumne ze swej kultury
i choć w dziwacznych mówią językach,
pragną się bawić, tańczyć i brykać!
Inka i Zulu, Bubu, Namoko –
chcą być kochane, śmiać się szeroko,
jeść smakołyki, dbać o zwierzęta,
a zamiast wojen mieć tylko święta!
Niech wam się spełnią wszystkie marzenia –
tak, robiąc obrót, powiada Ziemia.

Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.
R. pyta dziecko:
− O jakim święcie była mowa?
− Jakie są dzieci na całym świecie?
− Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?
− Co najbardziej lubią robić dzieci?
− Jakie imiona miały dzieci z wiersza?

dziecko  wypowiada imiona dzieci z wiersza, dzieląc je rytmicznie (na sylaby).

Zabawy dzieci z różnych stron świata" 
Zapoznanie z kulturą innych krajów; poznawanie zabaw dzieci z różnych stron świata
Afrykański taniec
Dzieci afrykańskie lubią tańczyć. Odtwórzcie filmik, posłuchajcie muzyki i spróbujcie naśladować taniec afrykańskich dzieci.
Jeśli podczas wczorajszych zabaw wykonaliście afrykańską spódniczkę, możecie ją założyć do tańca.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=C2D-dOTPhPI&feature=emb_logo

Psie zaprzęgi
Dzieci z obszarów arktycznych lubią śpiewać i opowiadać niezwykłe historie,
a także jeździć saniami w psich zaprzęgach.
Przy dźwiękach eskimoskich piosenek dla dzieci, pobawcie się w psie zaprzęgi.

https://www.youtube.com/watch?v=pbYfMhjWeF8&feature=emb_logo

R. rozkłada na dywanie/podłodze koc, na środku którego kładzie się dziecko.
R. chwyta koc za brzegi i delikatnie przesuwa dz. po dywanie.
Zabawę powtarzamy z zamianą ról - dziecko próbuje ciągnąć na "saniach" rodzica.

Taniec w kimonie
Wykonajcie kimono z prześcieradła. Jeśli podczas wczorajszych zabaw zrobiliście wachlarze,
możecie je teraz wykorzystać.
Odtwórzcie filmik i spróbujcie zatańczyć jak dzieci na nim pokazane.

https://www.youtube.com/watch?v=ohgbymVpQOA&feature=emb_logo

Dzieci z różnych stron świata – prezentacja edukacyjna, utrwalenie wiedzy na temat dzieci z różnych stron świata.


Zabawy na 04.06.2020

Listy rówieśników i rówieśniczek - szukanie podobieństw. Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat tego jak wygląda ich dzień. Następnie informuje dziecko, że przeczyta listy ich rówieśników z odległych krajów, pyta się czy wiedzą na jakim kontynencie znajduje się Etiopia. Informuje, że dziewczynka o imieniu Muluken, która napisała do nich list pochodzi właśnie z tego afrykańskiego kraju.  Włącza google maps (widok z satelity) i pyta dziecko, gdzie się teraz znajdują. Wpisuje odpowiedź, pokazuje im to miejsce, a następnie szuka miejscowości, w której mieszka Muluken.  Pokazuje jaką drogę musieliby wszyscy przebyć,  żeby spotkać się z Muluken osobiście.  Pyta się również jakimi środkami transportu mogliby tam dojechać  i  ile trwałaby ta wyjątkowa podróż.  Rodzic wyjmuje list od Muluken i informuje, że kiedy tylko dziecko usłyszy, że ma coś wspólnego ze swoją rówiesniczką - tj. np. wykonują taką samą czynność w ciągu dnia, mają takie same obowiązki lub sposób spędzania wolnego czasu, mają wykonać określony gest.  Tu nauczyciel pokazuje gest wkręcania żarówki, prosi dzieci, żeby również przećwiczyły. Rodzic przed przeczytaniem następnego listu rówieśnika z Rosji- Saszy, również pokazuje miasto, z którego pochodzi na google maps oraz jaką drogę musiałyby przebyć, żeby spotkać się z nim osobiście. Podczas słuchania listu, dziecko ma to samo zadanie do wykonania, co w przypadku historii Muluken.  Rodzic pyta się co łączy ich z dziećmi z innych części świata oraz czy spodziewało się, że może mieć tyle wspólnego z kimś mieszkającym tak daleko, wyglądającym inaczej i mieszkającym np. w innych warunkach.

Historia Muluken, Etiopia

Nazywam się  Muluken i mam 7 lat. Mieszkam w wiosce zwanej Gerba Sefer, która jest położona wysoko w górach, w Etiopii. Mój dom jest zrobiony z ziemi oraz drewna i jest otoczony drzewami. Blisko mojego domu znajduje się kanion. Chodzimy tam z moją siostrą i przyjaciółmi. Wspinamy się na skały, skąd można patrzeć w dal na wiele kilometrów i obserwujemy żyjące daleko małpy. Jestem otoczona moją rodziną, która mieszka obok mnie w domach zwanych „związkiem”. Mieszkam z moim tatą, moją starszą siostrą Esketsenaf i moją młodszą siostrą Mekdes. Moja babcia również mieszka z nami. Babcia jest wyjątkowa, ponieważ gotuje dla nas wszystkich i dba o nasz dom. Moja mama pracuje jako nauczycielka w szkole, która znajduje się 20 kilometrów od naszego domu. Trudno jest jeździć tak daleko do pracy każdego dnia, dlatego mama przyjeżdża do domu na weekendy i święta. Mój wujek i jego rodzina mieszkają w tym samym „związku” domów, co ja. Spotykamy się codziennie. Czasami wujek pozwala mi jeździć na mule, który do niego należy. Moja kuzynka Zebawork jest dla mnie jak starsza siostra. Kolejną ważną osobą, która mieszka niedaleko mojego domu jest sołtys/najstarszy mieszkaniec wioski. Jest bardzo stary i mądry, a także miły dla nas, dzieci. W mojej wiosce bardzo łatwo jest znaleźć kogoś, kto przyłączy się do wspólnej zabawy. Moją ulubioną grą jest ta, w której bawimy się w „sklep”. Gramy także w grę zwaną „Segne maksegno”. To znaczy „poniedziałek i wtorek” i jest to rodzaj gry w klasy. W tym roku po raz pierwszy poszłam do szkoły. Każdego dnia po śniadaniu chodzę tam z moją siostrą. Dojście zajmuje nam około 15 minut. Jestem w szkole od 7.30 rano do 12.30. Popołudniami do szkoły przychodzi inna grupa dzieci na drugą zmianę, ponieważ klasy są zbyt małe, aby wszyscy uczniowie/uczennice mogli/mogły się pomieścić w tym samym czasie. Wiele dzieci w ogóle nie chodzi do szkoły, ponieważ ich rodzice mają gospodarstwo. Kiedy  przychodzi czas orania ziemi lub żniw dużo dzieci jest potrzebnych do pracy na polu. W moim domu nie ma bieżącej wody, dlatego jednym z moich obowiązków jest przynoszenie do domu czystej wody ze studni. Zawsze myjemy ręce przed jedzeniem. Nie ma także elektryczności i dlatego używamy w nocy lamp parafinowych i gotujemy jedzenie na ognisku/palenisku. Innym moim obowiązkiem jest zbieranie drewna na opał. Przed pójściem spać, lubię rysować. Kiedy moja mama jest w domu lubię się do niej przytulać przed snem, a ona wtedy pije gorącą herbatę.

Historia Saszy z Rosji.

Nazywam się Sasza. Mam 8 lat i mieszkam w krainie zwanej Syberią, która znajduje się na terenie Rosji. Syberia zajmuje bardzo duży obszar, ale mieszka w niej niewielu ludzi, ponieważ w zimie jest tutaj bardzo zimno. Dlatego właśnie muszą ubierać się bardzo ciepło. Mieszkam z moją mamą i ojczymem, moim bratem Vanya oraz moją siostrą Yulya. Moja babcia, którą nazywamy Babuszką, także mieszka z nami. Mam dwa zwierzątka – kota Pushok (co znaczy Puszysty) oraz psa Filka. Mojego ojczyma z powodu pracy często nie ma w domu i od kiedy jestem najstarszym chłopcem w domu, dużo pomagam. Każdego poranka wstaję bardzo wcześnie. Pomagam w opiece nad Yulyą,pomagając jej się ubrać. Również pomagam w innych pracach w domu. Co dwa dni przynoszę wodę ze studni. Vanya często mi pomaga, co sprawia, że praca jest o wiele łatwiejsza. Pożyczamy sanki od naszego sąsiada, ponieważ bańki na mleko, które napełniamy wodą, są bardzo ciężkie. Musimy razem współpracować, by móc przynieść wodę z powrotem do domu. Zabieramy ze sobą Filka. Zimą odśnieżam także drogę do domu i przynoszę drewno na opał. Chodzę do szkoły, która nie jest daleko. Często biegnę do niej, tak by wyprzedzić pozostałe dzieci i zaskoczyć nauczyciela, że jestem pierwszy w szkole. W mojej klasie jest 14 dzieci. Lubię czytać historie, a podczas przerw grać w „berka” i „ciuciu babkę”. Po szkole, pomagam przygotować obiad. Jemy około 15.30. Jestem bardzo dobry w gotowaniu. W szczególności lubię przyrządzać naleśniki, które potem jemy z dżemem. Życie na Syberii jest różne latem i zimą. W zimie, moją ulubioną zabawą jest robienie domku ze śniegu razem z Vanyą. Ulepienie domku ze śniegu zajmuje prawie cały dzień. W jego środku wygładzam wszystkie ściany, a potem lepię małe stoły, krzesła i łóżka ze śniegu. Kocham lato na Syberii. Pomagam, idąc z mamą, ojczymem i bratem zbierać kwiaty rumianku, które rosną na polach. Używa się ich do robienia herbaty i leków. Pracujemy wtedy od rana do 15.30 po południu. Ja bardzo lubię tak pracować. Kwiaty rumianku wyglądają pięknie, a wokół nich latają motyle i pszczoły. Latem lubię także zbierać i jeść jagody oraz dzikie grzyby, które znajduję pomiędzy

Rozmowa o tym, jacy są ludzie na świecie  - Prowadzący/a zadaje pytanie “ jacy są ludzie na świecie?” Podczas rozmowy zwraca uwagę na różnorodność ludzi na świecie. Wszyscy są różni, ale podobni w tym, że są ludźmi i w związku z tym często mają te same potrzeby i marzenia.

 "Skąd jesteśmy i ile mamy lat? - zajęcia matematyczne  rodzic pokazuje dziecku obrazek, wspólnie go oglądają, dziecko mówi co na nich widzi, mówi w co ubrane są dzieci z różnych krajów, liczy palce które pokazują dzieci itd.

Obrazek do zadania /fileget/dzieci-swiata.pdf

 "O kim mówię?" - zabawa na spostrzegawczość.  Rodzi odczytuje imiona dzieci z obrazków i informuje, że Ada pochodzi z Polski, Paloma z Hiszpanii, Diego z Meksyku a Kazuo z Japonii. Rodzic opisuje wygląd wybranego dziecka z obrazka i podaje pierwszą sylabę jego imienia, dzieląc słowo na sylaby, np. A-, Pa-, Die-, Ka-. Dziecko dokańcza imię wypowiadając pozostałe sylaby z których się ono składa. Następnie klaszcze tyle razy, z ilu sylab składa się całe imię i próbuje podać liczbę tych sylab. Obrazek do zadania /fileget/dzieci-swiata.pdf


Zabawy na 03.06.2020

„ Gdzie chciałbyś pojechać?” – do tego zadania potrzebujecie globus. Dziecko wybiera miejsce do którego chciałoby pojechać, opowiada dlaczego i z czym mu się to wskazane miejsce kojarzy.

Mimo, że wszyscy jesteśmy różni, jesteśmy równi  - metoda opiera się na poniższej historii o palcach u dłoni, prowadzący/a czyta ją a następnie przechodzi do omówienia (poniżej proponowane pytania).

Spójrzcie na moją dłoń. Chcę opowiedzieć Wam o niej pewną historię. Pewnego dnia palce u ręki zaczęły się kłócić, który jest najlepszym palcem. Palec wskazujący jako pierwszy powiedział: „Uważam, że jestem najlepszym i najważniejszym palcem, bo jak ktoś pyta o drogę, mogę wskazać mu, w którym kierunku ma się udać. - uświadomienie sobie, że jesteśmy od siebie wzajemnie zależni (wstęp do globalnych współzależności) Gdyby nie ja, każdy by się gubił!” „Czekaj czekaj” powiedział środkowy palec „ja jestem dłuższy od każdego z Was. Największy znaczy najlepszy.” „Przepraszam” wtrącił palec serdeczny „oczywiście to ja jestem najważniejszy, bo noszę złoto, srebro a nawet diamenty. Jestem najpiękniejszy.” „Ciii, teraz moja kolej” odrzekł na to mały palec „może i jestem najmniejszy z Was, ale który z Was potrafi wylizywać czekoladę i inne pyszności ze ścianek słoików, misek i garnków?” Nastąpiła cisza. Tylko kciuk jeszcze się nie wypowiedział. „Jestem kciukiem – nie nazywają mnie nawet palcem, ale czy beze mnie moglibyście przytrzymać ołówek, otworzyć zamek w kurtce, obrać banana albo umyć zęby? Byłoby Wam trudno wykonać te czynności, ja również nie poradziłbym sobie tak dobrze bez Waszej pomocy. Wszyscy siebie potrzebujemy. Żaden palec nie jest lepszy od drugiego. Jesteśmy tak samo ważni. Pamiętajmy, że potrzebujemy siebie nawzajem, żeby być najlepszą ręką, na jaką nas stać.”

Proponowane pytania do omówienia historii: Dlaczego niektóre z palców myślały, że są lepsze od innych? Jak udało się kciukowi zakończyć kłótnie, co takiego powiedział? Czy kiedykolwiek czuliście i czułyście się mniej ważne/ważniejsze od kogoś w szkole/domu? Jak możemy pomóc komuś w szkole/domu, kto czuje się „mały”/„mniej ważny”? Podajcie przykłady, kiedy ktoś Wam pomógł w szkole/domu. Jak się czujemy, kiedy ktoś nam pomaga, albo my komuś pomagamy? Historię zaczerpnięto z Ferguson, Christine; Moore, Catherine, THE RIGHT START: INTRODUCING HUMAN RIGHTS EDUCATION WITHIN THE PRIMARY CURRICULUM, 2006, Amnesty International.

Rysowanie i wycinanka - prosimy dziecko, żeby odrysowało swoje dłonie, a następnie wycięło je wzdłuż linii.  Na jednej dłoni się podpisuje (może je też pokolorować, lub wyciąć z kolorowego papieru) a na drugiej dłoni - na każdym palcu - wypisuje lub rysują osobe, które pomogły im w zrobieniu czegoś w ostatnich dniach, np. w domu lub w przedszkolu. Podsumowując ćwiczenie rozmawiamy z dzieckiem na temat tego kto mu ostatnio pomógł i w jaki sposób.

„Znajdź kogoś, kto…” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się swobodnie do piosenki „Wszystkie dzieci nasze są”. Gdy muzyka się zatrzyma rodzic mówi: „Znajdź/ Pomyśl o kimś kogoś kto ma taki sam kolor włosów/oczu/ jest takiego samego wzrostu jak Ty”, a dziecko po chwili namysłu wymienia taka osobę.

https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ


Zabawy na 02.06.2020

  1. „Dzień Dziecka” – pogadanka – rodzic pyta dziecko, czy wie jakie jest dziś święto. Dziecko mówi, że dziś jest 1 czerwca czyli Dzień Dziecka. Następnie rodzic pyta

Co to znaczy „być dzieckiem”?

Czy lubicie być dziećmi?

Dlaczego tak/nie?Po co jest Dzień Dziecka?

Tłumaczy, że to okazja, by tego dnia dzieci traktować szczególnie, pamiętać o nich, ale też by dorośli rozmawiali między sobą o tym, co zrobić, by dzieciom na całym świecie żyło się lepiej.

  1. „Prawa i obowiązki” – słuchanie wiersza U. Kowalskiej – rodzic czyta wiersz, a następnie prowadzi pogadankę na jego temat.

Prawa i obowiązki

Nie wiem czy ci ktoś powiedział,
byś o swoich prawach wiedział?
Chciałbym, lecz co znaczy prawo?
Już wyjaśniam, bijąc brawo,
za twoje mądre pytanie.
W odpowiedzi dam zadanie.
Prawo przywilejem nazwiesz,
bo dostaniesz, co zapragniesz.
Pomyśl, co tobie funduje?

Dzięki niemu nie głoduję.
Małym zwą mnie, lecz człowiekiem.
Nie zagraża mi nikt biciem.
I codziennie dobrze życzy,
cicho mówi, a nie krzyczy.
Źle coś zrobię, to tłumaczy,
mądre granice wyznaczy.
A ty wiesz, co to granice?
Znam z bajki chytrą lisicę,
cicho sobie w lesie siedzi,
czeka na niesforne dzieci.
A kiedy je w łapy schwyci,
tylko krzyk po lesie leci.
Sam nie mogę iść do lasu,
las granicą jest do czasu,
aż podrosnę i zrozumiem,
co już wiem, czego nie umiem?
Obowiązki poznaj teraz,
chyba znany ci ten wyraz?
Dziś wymienię najważniejsze,
sam odkryjesz te ciut mniejsze:
Jeść skończyłeś, to zaczynaj,
do kuchni znosić naczynia.
Po zabawie, sprzątnij klocki.
Umyj ząbki, uczesz loczki.
Ładnie odłóż swe ubranko,
na stoliczek lub krzesełko.
Zapamiętaj wszystko ładnie,
swoje prawa znaj dokładnie,
może staną się podporą,
nawet znać je – to już sporo!

Następnie rodzic rozmawia z dzieckiem na temat treści wiersza :

  • O czym był ten wiersz?
  • Czym są prawa?
  • Jakie prawa zostały wymienione w wierszu?
  • Czym są obowiązki?
  • Jakie obowiązki zostały wymienione w wierszu?
  • Czy macie jakieś obowiązki? Jakie w domu, jakie w przedszkolu?
  • Po co nam prawa i obowiązki? Czemu mamy je znać?

Rodzic wyjaśnia dziecku, że prawa i obowiązki są po to, by wszystkim lepiej się wspólnie żyło. Prawa to to, co nam się należy, co zostało zapisane w Konstytucji, czyli najważniejszych dokumencie państwowym, a jeśli nie jest to spełniane to możemy się z tym zgłosić do sądu. Obowiązki natomiast to to, co my mamy zrobić, dać od siebie. One również pomagają nam lepiej żyć w społeczeństwie. Musimy znać prawa, by nikt nie zrobił nam krzywdy, by nie pozwalać sobie na złe traktowanie. Prawa dziecka są spisane w Konwencji Praw Dziecka, a za ich nieprzestrzeganie obowiązują kary. Istnieją również organizacje takie jak UNICEF, które dbają o to, by były one przestrzegane, starają się odkrywać przypadki łamania praw dziecka i wyciągać z nich konsekwencje.

  1. „Kolorowe dzieci” – słuchanie piosenki, dziecko próbuje zapamiętać słowa.

https://www.youtube.com/watch?v=XMnJupsJnm8

Kolorowe dzieci

Gdyby, gdyby moja mama
Pochodziła z wysp Bahama
To od stóp po czubek głowy
Byłabym czekoladowa.

Mogłam przyjść na świat w Cejlonie
Na wycieczki jeździć słoniem
I w Australii mieć tatusia
I z tatusiem łapać strusie.


Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!

Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.


Mogłam małą być Japonką
Co ubiera się w kimonko
Lub w Pekinie z rodzicami
Ryż zajadać pałeczkami.

Od kołyski żyć w Tunisie
Po arabsku mówić dzisiaj
Lub do szkoły biec w Mombasie
Tam gdzie palmy rosną w klasie.


Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.


Los to sprawił lub przypadek
Że Hindusem nie był dziadek
Tata nie był Indianinem
I nie w Peru mam rodzinę.


Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.

„Kolorowe prawa” – zabawa ruchowa – dziecko porusza się swobodnie do piosenki „Kolorowe dzieci”, a gdy muzyka zostanie wyciszona, rodzic czyta zdanie. Jeśli jest ono prawdziwe dziecko podnosi rękę do góry, jeśli nie kuca.

  • Mam prawo uderzyć kolegę, kiedy on mnie uderzył.
  • Mam prawo płakać, kiedy jest mi bardzo smutno.
  • Mam prawo nic nie robić na zajęciach zawsze, kiedy mam na to ochotę.
  • Mam prawo bawić się z kim chcę.
  • Mam prawo zaglądać do cudzych szuflad.
  • Mam prawo powiedzieć, że mam zły humor.
  • Mam prawo do kontaktów z mamą i tatą, nawet gdy rodzice nie mieszkają razem.
  • Mam prawo zniszczyć rysunek kolegi/koleżanki, jeżeli mi się nie podoba to, co namalował/a lub jestem zły.
  • Mam prawo do zabawy po zajęciach

Jedynym zadaniem na dziś kochane dzieci jest dobra zabawa!


Zabawy na 29.05.2020

„Jedziemy z rodzicami na wycieczkę” – rozpoznawanie głosek w słowach.

 R. trzyma w dłoni plecak, do którego trzeba włożyć przedmioty potrzebne na wycieczce. Dziecko wybiera kilka rzeczy dzieli na głoski  nich nazwy Musi też powiedzieć, dlaczego wybrało taki, a nie inny przedmiot. Np. : Zabieram na wycieczkę bułkę, bo mogę zgłodnieć; Zabieram klocki, żeby się nie nudzić w razie deszczu itp.  • plecak

„Piknik z rodziną” – wypowiedzi na dany temat. R pokazuje dzieciom zdjęcie rodziny na pikniku. Pyta, co przedstawia zdjęcie oraz do czego służą przedstawione na nim elementy. Dziecko rozmawiają o tym, co warto zabrać na piknik, korzystając z własnych doświadczeń. R. podsumowując wypowiedzi dziecka zwraca uwagę na zasady bezpieczeństwa podczas pikniku – pilnowanie się rodziny, jedzenie i picie tylko produktów polecanych przez rodzinę, zrywanie owoców tylko za zgodą rodziców, zachowanie bezpiecznej odległości podczas kontaktu ze zwierzętami, używanie kremu z filtrem, noszenie nakrycia głowy. • zdjęcie rodziny na pikniku.

„Co mam w koszu?” – zabawa sensoryczna. R. ukrywa w koszu przedmioty i produkty, które można zabrać na piknik, np. jabłko, gruszkę, kubek, papierowe talerzyki. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie ich za pomocą dotyku i opowiedzenie, jakie cechy ma dany przedmiot. Zabawę można również poprowadzić z wykorzystaniem słownictwa języka obcego, np. angielskiego (miękki – soft, twardy – hard, długi – long, krótki – short, duży – big, mały – little itp.). • kosz piknikowy, przedmioty i produkty, które można zabrać na piknik.

„Przygody na pikniku” – zabawa matematyczna. R.  przygotowuj dziecku liczmany, np. nakrętek po napojach. Następnie wyciąga z kosza z poprzedniej zabawy po jednej rzeczy i układa zadanie na jej temat, np.: Na piknik zabrałam 3 jabłka. Moja koleżanka przyniosła jeszcze 2 jabłka. Ile mamy razem jabłek? Dziecko układa liczmany, dodają i odejmują w zakresie 10.

„Pamiątka z pikniku” – zabawa badawcza.

R daje dziecku plastelinę, dziecko pokrywa  warstwą jednorazowe talerzyki. Odciskają w niej różne skarby, by sprawdzić, jaki wzory powstaną. Dziecko  porównuje kształt i wielkość odcisków.


Zabawy na 28.05.2020

„Rodzina” – rozmowa kierowana, oglądanie zdjęć rodziny.

R. prezentuje dziecku zdjęcia różnych rodzin, prowadzi rozmowę z dzieckiem:

Czy umiesz podać nazwy członków każdej z rodzin?

Czym różnią się te rodziny?

Czym różnią się członkowie rodziny? (płcią, wiekiem, wyglądem itd.)

Kim jest dla ciebie mama mamy i mama taty? Kim ty jesteście dla nich?

Kim jest dla ciebie tata mamy i tata taty? Kim ty jesteście dla nich?

Kim jest dla ciebie siostra mamy i siostra taty?

Kim jest dla ciebie brat mamy i brat taty?  

Co najbardziej lubicie robić z rodziną? Jak pomagasz rodzicom.

Następnie R. zachęca dziecko do wypowiedzi na temat struktury rodziny. Ile osób ma nasza rodzina? Policz je. Kto to są dziadkowie?

Jak mają na imię twoje babcie i twoi dziadkowie? Ile dzieci mają twoi rodzice? Ile masz rodzeństwa, ile sióstr, ilu braci? Jak się nazywają?

Zabawę można przeprowadzić w języku obcym, np. angielskim. R. prosi, aby dziecko obejrzało dokładnie zdjęcia rodzin, a następnie odpowiedziało na pytania, używając słów określających członków rodziny (mama – mother, tata – father, babcia – grandmother, dziadek – grandfather, ciocia – aunt, wujek – uncle, siostra – sister, brat – brother, rodzeństwo – siblings)

 „Które przedmioty należą do mamy, a które do taty”potrzebne będą przedmioty lub obrazki przedstawiające różne domowe przedmioty i akcesoria - wyodrębnianie głosek w słowach. R. pokazuje dzieciom przedmioty lub obrazki z przedmiotami,  które mogą należeć do taty i / lub do mamy. Prosi, by dziecko wskazało te przedmioty, które bardziej pasują do taty (lub do mamy). Uwaga, różne przedmioty mogą należeć do różnych osób!  Gdy dziecko wskaże przedmiot, powinno podać jego nazwę, wyodrębnić głoskę w nagłosie i wygłosie słowa oraz znaleźć podpis do tego obrazka.

 „Podskocz, jeśli usłyszysz głoskę…” – zabawa ruchowa. R. wyjaśnia dziecku, że ma podskoczyć, kiedy usłyszą wyraz rozpoczynający się głoską m. Podaje różne słowa. Gdy słowo nie rozpoczyna się na m, dziecko stoje nieruchomo. Głoski można dowolnie zmieniać.

„Dom to…” – zabawa w skojarzenia.

„ Zabiorę brata” sł. Ewa Chotomska, muz. Krzysztof Marzec

https://www.youtube.com/watch?v=ewYgrFUwr5I

Dziecko może nauczyć się  tekstu refrenu na pamięć.

R. prosi, by opowiedziało, dokąd chciałyby zabrać swoje rodzeństwo (prawdziwe lub wymyślone), co by tam robiły


Zabawy na 27.05.2020

Mój tato- rozmowa z dziećmi na temat taty, inspirowana treścią wiersza Zapraszamy dziecko do uważnego wysłuchania wiersza i zastanowienia się, kto opowiada ten wiersz – dziewczynka czy chłopiec.

Mój tato

Bożena Forma

Chodzimy z tatą na długie spacery,

mamy wspaniałe dwa górskie rowery.

Po parku na nich często jeździmy

i nigdy razem się nie nudzimy.

Gdy mroźna zima nagle przybywa

i ciepłym szalem wszystko okrywa,

bierzemy narty i śnieżne szlaki

wciąż przemierzamy jak szybkie ptaki.

Często chodzimy razem do kina,

lubimy obaj, gdy dzień się zaczyna.

Takiego mieć tatę to wielkie szczęście –

życzeń mu składam dziś jak najwięcej.

Po lekturze wiersza R. prosi dziecko, aby odpowiedziało na pytania:  Co  robi wspólnie z  tatą? Co lubi tata?  Jakie ma hobby? itp.

Tata i ja  wspólna zabawa wg. pomysłu dziecka i tatusia

„Gdzie pracuje mój tata”- pantomima

dziecko naśladuje jakiś zawód,  rodzic próbują odgadnąć jego nazwę. Potem wspólnie podają korzyści, jakie daje on innym. Na końcu R. pyta dziecko, dlaczego praca jest ważna w życiu ludzi.

„Tata czarodziej” Słuchanie piosenki i nauka refrenu

https://www.youtube.com/watch?v=hiYZStxAZpI


Zabawy na 26.05.2020

Zapoznanie dzieci z powstaniem Święta Mamy

26 maja to najpiękniejszy dzień w roku. Zaczęto go obchodzić w Stanach Zjednoczonych w 1910 r. W Europie pierwszy dzień poświęcony matce obchodziła Austria i wkrótce tez inne kraje a w Polsce w 1923r.(87 lat). Dzień ten ustalono po to by uhonorować znaczenie święta matki w rodzinie i w społeczeństwie.

Jak mama uratowała księżyc – słuchanie opowiadania, zabawy językowe i logiczne. Rodzic  wprowadza dzieci w temat tygodnia i zaprasza do wysłuchania opowiadania z książki „Nasza mama czarodziejka” Joanny Papuzińskiej.

 Jak nasza mama zreperowała księżyc Mama opowiadała potem, że obudziła się w nocy, bo księżyc świecił jej prosto w twarz. Wstała z łóżka, aby zasłonić okno. I wtedy usłyszała, że ktoś pochlipuje na dworze. Więc wyjrzała oknem, ciekawa, co tam się dzieje. I zobaczyła, że księżyc świeci na niebie z bardzo smutną miną, a po brodzie osłoniętej małą, białą chmurką, płyną mu łzy. – Co ci się stało? – spytała nasza mama. – Dlaczego płaczesz? – Buuuuu!... – rozpłakał się wtedy księżyc na cały głos – chciałem zobaczyć, jak wygląda z bliska wielkie miasto, spuściłem się na dół, zaczepiłem o wysoką wieżę i obtłukłem sobie rożek! Księżyc odsłonił białą chmurkę i mama zobaczyła, że ma odtrącony dolny róg. Wyglądał zupełnie jak nadłamany rogalik. – Co to będzie! – lamentował księżyc.  – Kiedy zrobię się znów okrągły, będę wyglądał jak plasterek sera nadgryziony przez myszy! Wszyscy mnie wyśmieją! – Cicho – powiedziała mu mama.  – Cicho, bo pobudzisz dzieci. Chodź tu na balkon, połóż się na leżaku i poświeć mi, a ja spróbuję wymyślić jakąś radę na twoje zmartwienie. Księżyc podpłynął do balkonu i ułożył się ostrożnie na leżaku. A mama założyła szlafrok, pantofle i poszła do kuchni. Cichutko wyciągnęła stolnicę, mąkę, jaja, śmietanę i zagniotła wielki kawał żółciutkiego ciasta. Z tego ciasta ulepiła rożek, taki jakiego brakowało księżycowi. – Siedź teraz spokojnie – powiedziała – to ci przyprawię ten twój nieszczęsny rożek. Okleiła mama księżycowi brodę ciastem, równiutko i wylepiła taki sam rożek, jak ten, co się obtłukł. Potem wzięła jeszcze parę skórek pomarańczowych i skórkami, jak plastrem, przylepiła ciasto do księżyca. – Gotowe! – powiedziała.  – Za kilka dni rożek ci przyrośnie i będziesz mógł te plasterki wyrzucić. Ale pamiętaj, na drugi raz nie bądź gapą, omijaj sterczące dachy i wysokie wieże. Przecież mogłeś się rozbić na kawałki! Źródło: Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1982

Po wysłuchaniu opowiadania dzieci opowiadają, co się wydarzyło, jak mama uratowała księżyc, jak mu pomogła.

Słuchanie wiersza pt.: „Bukiet”

W małym bukiecie majowe kwiatki
Zakwitły wczoraj na Święto Matki
Co w swoje święto Mama dostanie?
Tulipana od Adama
Konwalie od Partyka
Stokrotki od Dorotki
Bratki od Agatki
I dużo życzeń i buziaków
od swych kochanych dzieciaków.
Majowe kwiatki wstążką związane
Niech sto lat żyją mamy kochane

J.Mackiewicz

Rozmowa kierowana na temat treści wiersza,. Udzielenie odpowiedzi na pytania:
-O czym opowiada wiersz?
-O jaki świecie jest mowa w wierszu?

Swobodne wypowiedzi dziecka na temat Święta Mamy
-Jakie są Wasze mamy?
-Za co je kochacie?

Zabawa ruchowa przy muzyce „ Bukieciki Kwiatów dla mamy”
Gdy dziecko usłyszy muzykę spacerują, zbierając rozsypane po całej sali kwiaty. Trzeba dobrze się rozglądać, ponieważ niektóre z nich ukryły się między książkami lub na parapecie.

Praca plastyczna – potrzebna będzie słoma, blok techniczny, kredki. Z papieru wycinamy serce – z jedne strony serca dziecko opisuje swoją mamę, a z drugiej strony rysuje portret mamy. Serca łączymy razem i przyklejamy do słomki lub patyczka.


Zabawy na 25.05.2020

„Jaka jest moja mama?” – rozmowa kierowana.

Zadaniem dziecka jest opisanie swojej mamy jednym zdaniem. Następnie dziecko przelicza słowa w wypowiedzianym zdaniu.

„Co lubię robić z moją mamą?” – zabawa naśladowcza

Prosimy dziecko, by zastanowiło się, co najbardziej lubi robić ze swoją mamą i pokazało to gestami.

„Kolory mojej mamy”

 R. rozkłada wiele kolorowych  kartek o powtarzających się kolorach. Wydaje polecenia:  Pokaż kolor, który…, np. – podoba się twojej mamie, – przypomina sukienkę twojej mamy, – pasuje do oczu twojej mamy, – przypomina kapelusz twojej mamy, – nie pasuje do twojej mamy. Nie wymagajmy od dziecka uzasadnienia dotyczącego wybranego koloru. • kartki w różnych kolorach

Mama w kuchni – zabawa ruchowa do piosenki. Dziecko maszerują po kole, śpiewając zwrotki piosenki. Podczas refrenu zatrzymuje się i klaszcze rytmicznie w dłonie.

Mama w kuchni

sł. Ewa Zawistowska, muz. Stanisław Marciniak

Mama krząta się w kuchni od rana,

myśli wciąż o niebieskich migdałach.

Gdy pytamy, co ugotowała:

„Dziś dla was pieczeń mam z hipopotama!”.

 Ref.:  Nasza mama, mama zadumana,

mama zadumana cały dzień.

Błądzi myślami daleko,

codziennie przypala mleko,

na łące zrywa kwiaty, i sól sypie do herbaty.

 

 Nasza mama niezwykła kucharka

 krokodyla wrzuciła do garnka,

 krasnoludek wpadł jej do sałaty,

 a w piecu piecze się zegarek taty.

 Ref.: Nasza mama, mama zadumana…

Ten krokodyl, co uciekł z ogródka,

w przedpokoju chciał zjeść krasnoludka,

choć zegarek czuje się fatalnie,

to obiad był dziś bardzo punktualnie.

Ref.: Nasza mama, mama zadumana…

https://www.youtube.com/watch?v=xWp9YkpZyL0

Prezent dla mamy- samodzielne wykonanie prezentu, laurki dla mamy.

× Ta strona używa plików cookies. Dowiedz się o celach i zasadach ich wykorzystywania.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z ustawieniami swojej przeglądarki.